competitieverslag 14-04-23

Vrijdag 14 april 2023 : HermesDVS H2 - Dekker Zoetermeer 2 (Thuis)

Vandaag is het de laatste avond van de competitie. Het zal weer even wennen worden om de komende maanden (tot september) niet naar andere centra te moeten. De afgelopen twee weken hebben we al een beetje kunnen wennen hoe dat voelt. Maar goed, vandaag er nog even lekker tegen aan. De opstelling is Joey, Arlindo, Ronald en Antonio. Eens kijken wat die er van af brengen tegen de kampioen van onze poule.

Aangekomen in Schiedam was het in de kantine nog druk met kinderen die daar gezamenlijk wat pasta aten. Dus maar meteen door naar de baan. Het ontvangstcomité was dus niet nodig om het gebouw te openen, maar gelukkig wel om even de locker te openen voor de papieren en de wedstrijdbal. Zoals te doen gebruikelijk daarna maar alvast omkleden en een beetje inslaan, ook al hoef ik niet te spelen vanavond. Al snel druppelden de spelers daarna binnen. Wel vreemd om slechts één thuisspelend team te hebben. Het is toch wel stil dan.

Ronald bleek nog steeds last van zijn luchtwegen te hebben en wist niet zeker of hij wilde spelen. Daarom ging hij eerst maar even wat warm spelen met Joey. Dat was geen succes, maar hij moest er toch nog even over nadenken.

Ondertussen was het tijd voor de eerste wedstrijd. Antonio tegen de oude vos Willem. Antonio zat er in het begin niet echt lekker in. Hij mistte wat onnodige ballen. Zijn tegenstander daarentegen speelde bij vlagen wel lekker en gaf Antonio ook weinig echte kansen. Hij leek zelfs af en toe wat in te houden, ook al ging de game snel. De tweede game ging nog sneller en we maakten ons al op voor de volgende wedstrijd. Maar toen kwam Antonio beter in zijn spel en Willem wat minder. Het werd zowaar nog even spannend. Maar toch nog nipt verloren. Uitslag: 0-3

 Tijdens de wedstrijd van Antonio gaf Ronald het signaal dat hij toch niet wilde spelen. Aangezien ik aan het scheidsen was, had ik niet veel zin om meteen daarna te spelen, dus mocht Arlindo op twee spelen. Tijdens de eerste game leek het wel een herhaling van de vorige wedstrijd. Ook Arlindo sloeg af en toe onnodig mis. Het leek wel of de batterijen van het duracell-konijn op waren. In de tweede game kwam er wel wat herstel en bij de derde begon het op het einde toch nog spannend te worden. Wat dat betreft had hij goed afgekeken bij de vorige wedstrijd. Maar helaas, ook hij verloor de laatste nipt. Uitslag: 0-3

 Tja, een troosteloze 0-6 en de wedstrijd al zo goed als verloren. Dan maar op naar de hoofdattractie. De twee matadoren. Namens Zoetermeer, de persoon die de meeste wedstrijden van deze competitie heeft gewonnen (11 van de 13). En namens Hermes DVS de man die dit seizoen enorm is gestegen in de ranking.  Tijdens de uitwedstrijd moest die nog op 4 spelen en nu op 1. De eerste game was al meteen van hoogstaand niveau. Joey moest er nog even inkomen en verloor de eerste game, maar het zag er al veelbelovend uit.

Daarna ging er een tandje bij en werd het enorm spannend. Het werd een wedstrijd tussen drie spelers. De scheidsrechter werd ook meegenomen in de strijd. De ene speler vergat steeds te vragen om een let. De ander dacht dat als hij hout hoorde dat het wel op de tin was, zonder even te kijken. En om de een of andere reden zag het ene deel van het publiek de bal erboven en de ander eronder. En dan liepen ze wel heel dicht op elkaar dat ze struikelden of niet konden slaan. De scheids had het er maar druk mee. En om de vrede te bewaren gaf hij maar steeds een let, wat nog wat meer olie op het vuur gooide. Tja, het blijft lastig om perfect te scheidsen, maar het blijft wel belangrijk voor de spelers om de beslissingen te accepteren. Maar goed, er zijn geen gewonden gevallen, geen aanstekers gegooid, geen wedstrijd gestaakt.

Ondanks alle perikelen was het wel een spannende wedstrijd en bij vlagen heel mooi om te zien. Een wedstrijd die dan ook terecht in een vijfde game beslist moest worden. Die trok Joey net over de streep, waardoor de eer van het team gered was. Uitslag: 3-2

Er werd nog lang nagepraat over de wedstrijd. Dat maakte het inspelen voor de volgende wedstrijd wat lastig, maar gelukkig was iedereen een stuk stiller toen de wedstrijd begon. Niet Ronald dus, maar Mart die de laatste wedstrijd van de competitie mocht spelen. Bij vlagen heel scherp, maar toch met te veel risico, waardoor die ook vaak net down was. De eerste game ging dan ook verloren. De tweede game begon rooskleurig, maar werd in de verlenging dan toch weggegeven. Schijnbaar had de tegenstander heel veel hulp nodig, want er stonden drie coaches hem te helpen, terwijl aan onze kant er weinig werd gesproken. Alleen het vertrouwen dat een 0-2 achterstand niets zegt. Ook bij de uitwedstrijd was dat zo. En ja hoor, het zelfvertrouwen hielp. Zoals voorspeld ging het de derde game een stuk beter. In de vierde  was er ook een grote voorsprong, die toch nog bijna werd weggegeven, maar bij de vijfde was het toch vrij snel duidelijk. Uitslag: 3-2

Na de grote achterstand van 0-6, toch nog 6-10 teruggekomen. Normaal gesproken niet genoeg om de zesde plaats vast te houden en zeker niet om een plek te stijgen ten koste van team 3. Die speelden gelijktijdig tegen Houtrust, dat op plek 7 stond en ook heel dichtbij stond. Na afloop bleek dat team 3 klop heeft gekregen en slechts 3 punten heeft binnengehaald (12-3). Dat zou betekenen dat we evenveel punten hebben (151). Helaas is de uitslag nog niet ingevoerd, dus is dat nog niet 100% zeker.

Team 4 heeft twee weken geleden al hun laatste wedstrijd gespeeld tegen Warmond en zijn als hoogste team van Hermes DVS geëindigd in onze poule. 14-4. Ook team 5 heeft het einde van de competitie nog een beetje glans gegeven door bij Maassluis te winnen. 12-6. Team 1 heeft officieel het kampioenschap binnengehaald en heeft het zelfs met champagne gevierd. 12-8. Volgende week, bij hun laatste wedstrijd, mogen ze het nog een keertje thuis vieren.

Slotwoord

Het was een bijzonder seizoen. We speelden in een poule met daarin drie Hermes DVS teams. Dat betekende wat vaker in Schiedam spelen dan je gewend bent en vooral tegen goede bekenden spelen. Dat gaf af en toe toch een dubbel gevoel bij winnen of verliezen. Het liefst is elke wedstrijd 3-2, zodat je allebei lekker wat punten scoort.

Het was ook jammer dat Mike halverwege het seizoen aangaf niet meer competitie te willen spelen. Niet dat die überhaupt nog veel heeft gesquasht sinds die tijd door blessures. Hopelijk komt hij snel weer langs.

Ten opzichte van andere jaren was het wel een stuk relaxter dat er maar één team kon degraderen. Dat betekende dat we toch al vrij snel boven de degradatiestreep zaten. Dat was vorig jaar een stuk anders. Ondanks dat zijn we toen uiteindelijk toch nog onverwachts op de vierde plek terechtgekomen.

Het was ook fijn dat we dit jaar versterking hadden in de vorm van Joey. Die leverde de nodige punten op. Helaas ook af en toe de nodige discussies met scheidsrechters. Maar dat maakte de avonden wel kleurrijk.

Ik vind het ook fijn dat we, als Hermes DVS, steeds meer competitiespelers hebben en ondertussen 5 teams. En ik ben er vooral trots op dat team 5 een mooie mix is van originele Ommoord spelers en Hermes spelers. De samenwerking levert zijn vruchten op. En gewoon bij een ander team invallen als dat nodig is. Super.

7 mei is er een toernooi bij Hermes DVS om het seizoen af te sluiten. Ik hoop dat iedereen dan meedoet.